بسمه تعالی

“و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله (نسا -100)”

سلام و صلوات بر پیامبران بزرگ الهی، خاتِم وخاتَم آنان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و اهل بیت اطهارش که بحق اهل الله و آل الله بودند، و درود و سپاس بر اولیاء الهی، این عالمان معالِم آسمانی و شهیدان راه خدا، که رهنمایان و ره­نمادان صراط اَقوم اویند.

در گستره گران بهاء زندگی دنیا، بر اساس حدیث نبوی گاه­گاه نفحاتی می­وزد و می­رود و فرصت فاخری فراروی انسان می­ نهد که ارج و ارز آن به بهای سعادت دارِین است.

و منا، این زمین آسمانی در عید اضحی، شاهد یکی از نفحات الهی برای بزرگ­مردانی بود که در زمان و زمینِ برگزیده خدا و در حَرم و اِحرام الهی به معراج رفتند.

نخست باید عاملان عامد یا جاهل این رخداد تلخ را تقبیح کرد که هزاران مسلمان و مومن خدایی را در برترین مکان، به بدترین شیوه، در محیط و محطّ خطر قرار دادند و با تقصیر و قصور، صدها میلیون مسلمان از ملل و ممالک مختلف دنیا را عزادار نمودند، آری! این تصویر و جغرافیای اندوه­بار مناست که اشک و اَسفِ نه هر انسان، که هر جاندار و بی­جان را در آورد و تا تاریخ هست این آه هست و این اشک گران بر گونه­ های آیندگان جاری خواهد بود.

اما در ورای رویداد­های روایت شده آن قیامت کبری، و در پس حوادث منا، خان ضیافتی عظیم برای رجالی آسمانی، گسترده گشت که نظیر و بدیل آن را یا نمی­توان یا به ندرت می­توان یافت؛ فوزی عظیم که باید آن را مقام جمع الجمع عارفان دانست.

زائرانی که نُسک عمره را پس از طواف خانه خدا به پایان رسانده و دگرباره در اِحرام مجدد حج درآمدند و با حضور در عرفه و مشعر، به مدارج عالی و الهی بار یافتند و آن گاه که در حرم، با لباس احرام و بدور از همه ذخارف دنیا، عزم رمی شیطان نمودند، درهای آسمان به روی مومنان برگزیده گشوده می­شود و با طهارت ظاهری و باطنی از گناه و همه گرد و غبار عالم ناسوت، به عالم ملکوت پر می­کشند و در جوار انبیاء، اولیاء و  شهیدان الهی جای می­گیرند، و چه خوش جایگاهی که محبوبشان با جلال و شکوه و شهد شهود و لقاء، بهشتی خاص را برای خاصّان درگاهش تمهید نموده و تقدیم می­دارد و این چشم­انداز زیبا و بی­نظیر، سرانجام و فرجام اهل هجرت و شهادت الی الله است که اجرشان نیز علی الله می­باشد؛ زیرا بر اساس نصّ آیه کریمه هجرت، پاداش مهاجرت در راه خدا، بر عهده خود خداست و این توفیق گران گوارایشان باد.

در این حادثه عظیم، حوزه علمیه قم که اینک ام ­القرای علمی جهان اسلام است و نیز خطه خطیر گیلان ثُلمه جبران­ ناپذیر را شاهد بودند و فضلاء و اندیشمندانی کم ­نظیر را از دست دادند.

در میان عالمان و فرزانگان جانباخته در منا، نام پرفروغ اندیشمند نواندیش در دانش­های دینی و نویسنده پر توفیق آیت الله حاج شیخ مسلم قلی پور گیلانی رضوان الله علیه درخشش چشم­گیر دارد، به گونه­ای که فقدان آن فاضل فرزانه، چالشی برای اهل دانش و اندیشه دینی در حوزه ­های علمیه به شمار می­ آید، بسانی که با انتشار این خبر مُولِمه، حزنی گسترده، گُستره حوزه­های علمیه، اساتید، پژوهش­گران و طلاب را فراگرفت و اندوهی گران در قلوب بهره­ وران از آثار آن شخصیت برجسته علمی نشست.

اینک در سالیاد واقعه غم­بار منا؛ هجرت و عروج شهادت­گونه آن عالم عامل را به ساحت مقدس حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، حوزه ­های علمیه­، مردم فرهیخته استان گیلان و به ویژه خاندان مومن، متدین و معظم آن مهاجر الی الله، بالاخص والده مکرمه، همسر محترمه و فرزندان اهل دین و دانش ایشان که با صبری آسمانی و الهی این مصیبت سنگین، سِتُرگ و طولانی را هضم نموده و از این آزمون بزرگ سرافراز بیرون آمدند، تسلیت و تبریک می­گویم و برای آن فقید سعید، از خداوند عزیز، حشر با انبیاء و شهداء را طلب می­کنم و برای بازماندگان گران ارج ایشان دوام عزت، سعادت، سلامت و توفیق را تمنا می­نمایم.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته

العبد عباس محفوظی

ذیحجه الحرام 1437/شهریور 1395