بسمه تعالی
“و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله (نسا -100)”
سلام و صلوات بر پیامبران بزرگ الهی، خاتِم وخاتَم آنان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و اهل بیت اطهارش که بحق اهل الله و آل الله بودند، و درود و سپاس بر اولیاء الهی، این عالمان معالِم آسمانی و شهیدان راه خدا، که رهنمایان و رهنمادان صراط اَقوم اویند.
در گستره گران بهاء زندگی دنیا، بر اساس حدیث نبوی گاهگاه نفحاتی میوزد و میرود و فرصت فاخری فراروی انسان می نهد که ارج و ارز آن به بهای سعادت دارِین است.
و منا، این زمین آسمانی در عید اضحی، شاهد یکی از نفحات الهی برای بزرگمردانی بود که در زمان و زمینِ برگزیده خدا و در حَرم و اِحرام الهی به معراج رفتند.
نخست باید عاملان عامد یا جاهل این رخداد تلخ را تقبیح کرد که هزاران مسلمان و مومن خدایی را در برترین مکان، به بدترین شیوه، در محیط و محطّ خطر قرار دادند و با تقصیر و قصور، صدها میلیون مسلمان از ملل و ممالک مختلف دنیا را عزادار نمودند، آری! این تصویر و جغرافیای اندوهبار مناست که اشک و اَسفِ نه هر انسان، که هر جاندار و بیجان را در آورد و تا تاریخ هست این آه هست و این اشک گران بر گونه های آیندگان جاری خواهد بود.
اما در ورای رویدادهای روایت شده آن قیامت کبری، و در پس حوادث منا، خان ضیافتی عظیم برای رجالی آسمانی، گسترده گشت که نظیر و بدیل آن را یا نمیتوان یا به ندرت میتوان یافت؛ فوزی عظیم که باید آن را مقام جمع الجمع عارفان دانست.
زائرانی که نُسک عمره را پس از طواف خانه خدا به پایان رسانده و دگرباره در اِحرام مجدد حج درآمدند و با حضور در عرفه و مشعر، به مدارج عالی و الهی بار یافتند و آن گاه که در حرم، با لباس احرام و بدور از همه ذخارف دنیا، عزم رمی شیطان نمودند، درهای آسمان به روی مومنان برگزیده گشوده میشود و با طهارت ظاهری و باطنی از گناه و همه گرد و غبار عالم ناسوت، به عالم ملکوت پر میکشند و در جوار انبیاء، اولیاء و شهیدان الهی جای میگیرند، و چه خوش جایگاهی که محبوبشان با جلال و شکوه و شهد شهود و لقاء، بهشتی خاص را برای خاصّان درگاهش تمهید نموده و تقدیم میدارد و این چشمانداز زیبا و بینظیر، سرانجام و فرجام اهل هجرت و شهادت الی الله است که اجرشان نیز علی الله میباشد؛ زیرا بر اساس نصّ آیه کریمه هجرت، پاداش مهاجرت در راه خدا، بر عهده خود خداست و این توفیق گران گوارایشان باد.
در این حادثه عظیم، حوزه علمیه قم که اینک ام القرای علمی جهان اسلام است و نیز خطه خطیر گیلان ثُلمه جبران ناپذیر را شاهد بودند و فضلاء و اندیشمندانی کم نظیر را از دست دادند.
در میان عالمان و فرزانگان جانباخته در منا، نام پرفروغ اندیشمند نواندیش در دانشهای دینی و نویسنده پر توفیق آیت الله حاج شیخ مسلم قلی پور گیلانی رضوان الله علیه درخشش چشمگیر دارد، به گونهای که فقدان آن فاضل فرزانه، چالشی برای اهل دانش و اندیشه دینی در حوزه های علمیه به شمار می آید، بسانی که با انتشار این خبر مُولِمه، حزنی گسترده، گُستره حوزههای علمیه، اساتید، پژوهشگران و طلاب را فراگرفت و اندوهی گران در قلوب بهره وران از آثار آن شخصیت برجسته علمی نشست.
اینک در سالیاد واقعه غمبار منا؛ هجرت و عروج شهادتگونه آن عالم عامل را به ساحت مقدس حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، حوزه های علمیه، مردم فرهیخته استان گیلان و به ویژه خاندان مومن، متدین و معظم آن مهاجر الی الله، بالاخص والده مکرمه، همسر محترمه و فرزندان اهل دین و دانش ایشان که با صبری آسمانی و الهی این مصیبت سنگین، سِتُرگ و طولانی را هضم نموده و از این آزمون بزرگ سرافراز بیرون آمدند، تسلیت و تبریک میگویم و برای آن فقید سعید، از خداوند عزیز، حشر با انبیاء و شهداء را طلب میکنم و برای بازماندگان گران ارج ایشان دوام عزت، سعادت، سلامت و توفیق را تمنا مینمایم.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
العبد عباس محفوظی
ذیحجه الحرام 1437/شهریور 1395